Vanmorgen weer even op kantoor geweest. We hadden teamoverleg. In het begin leuk, gezellig: masker op en lekker geinen. Vroeger toen ik nog gewoon werkte was ik van alles op de hoogte maar nu is dat totaal anders (m'n oren zijn net uitgeklapperd). Bij het rondje 'langs de velden' had ik altijd veel te vertellen, maar nu heb ik maar 1 projectje waar ik iets over kan melden. Maar ja voor iemand die eigenlijk 'ziek' is, is dit misschien nog heel wat. Ik heb super collega's die me aan alle kanten steunen en ook het werk dat ik laat liggen oppakken. Natuurlijk iets om blij mee te zijn. Alleen het gevoel van 'was toch eigenlijk mijn werk & ik had dat project ook kunnen doen' laten me niet los en vallen erg zwaar :(
Het voelt allemaal zo kut! Mijn hoofd wil van alles, maar m'n lichaam werkt niet mee.
Ik wil zoooo graag meer doen, gewoon weer meedraaien, alles oppakken wat op mijn pad komt en eindelijk een keer in mijn nieuwe functie als senior aan de slag. Maar voorlopig zit dat er niet in. Het enige wat ik kan doen, is dat accepteren en loslaten. Alleen die kunst beheers ik nog onvoldoende! X(
Na Altrecht vervolg ik vol frisse moed mijn carriere bij het waterschap. Hopen dat tegen die tijd de waterschappen nog bestaan :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten