Ik zit inmiddels alweer ruim 15 weken in het expertisecentrum in Nijmegen. Ik wacht en wacht en wacht, tot dat de nieuwe medicatie gaat werken. Tot nu toe merk ik er nog weinig van, ben nog steeds deprie. Elke week ga ik naar een andere locatie voor therapie voor conversie. Hypnose blijft moeilijk, ik ben wel snel in trance maar er ook snel weer uit. Een andere techniek is katalepsie, daar in blijk ik een naturtalent te zijn. Katalepsie is verstijving van je spieren, een verschijnsel dat je ook in de natuur ziet. Bijvoorbeeld een vogel die tegen het raak vliegt, kan als dood blijven liggen om daarna weer vrolijk verder te vliegen. Het idee is dat je katalepsie ook kunt toepassen om trillende ledematen rustig te krijgen. Eerst heb ik geoefend met mijn handen, toen mijn benen mijn en hele lichaam. Dit ging supergoed. Ik kan nu binnen een minuut mijn hele lichaam in katalepsie krijgen. Je kan me dan zo neerzetten als je maar wilt. Dit toepassen bij een aanval moeten we nog oefenen. Wel kan ik als standbeeld op straat gaan staan ..........
Over mij
- Marjoke
- 'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten