/> Je zal het maar hebben!: Sixpack

Over mij

Mijn foto
'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.

vrijdag 17 december 2010

Sixpack

Ik handbike en fitness dan wel niet meer, maar toch doe ik nog steeds aan topsport ... Ik ben hard bezig met het bouwen van een 'sixpack'. Vooral gisteren heb ik hier extra hard voor getraind.

Gister was weer de overbruggingsgroep in Zeist. Ik had thuis al veel last van de tremoren en dan vooral in m'n romp en buik. Eenmaal in Zeist werd dit niet minder. Ik heb 1,5 uur lang keihard mijn buikspieren aan zitten spannen. Ik kreeg het er zo warm van dat het zweet overal uit kwam en vanaf droop. Ze hebben zelfs de airco voor me aan gezet. Het was echt hard werken, maar het resultaat mag er zijn, toch? :)

Nu even serieus..... Het is duidelijk dat het niet goed met me gaat en dat ik eigenlijk snel de kliniek in moet, maar ja daar is nog geen plaats. Mijn verzoek om advies over medicatie was nog niets mee gedaan. Ook kreeg ik de opmerking dat ik in deze toestand de behandeling misschien wel helemaal niet aankan. Ik had op dat moment niet de kracht om voor mezelf op te komen, dus heb het daar maar bij gelaten. ~X(
Ik was helemaal gesloopt en bekaf. Mijn taxi was op tijd en kon daar nog net naar toe strompelen. We moesten toen nog 3 jongens van school ophalen. De taxichauffeur was zo aardig om niet te wachten tot de school uitging, maar ze heeft de kids uit de klas gehaald, zodat ik zo snel mogelijk naar huis kon. Maar zo snel ging dat toch niet. Het was druk op de weg, de jongens moesten naar Vianen en uiteindelijk was ik tegen vijven thuis. Ben meteen op de bank geploft en heb anderhalf uur geslapen. Daarna lekker gedoucht, want dat was nodig! Daarna wat brood gegeten, maar dat vond mijn maag niet fijn, dus dat was zonde van het brood (had het beter aan de vogeltjes kunnen geven).
Daarna op de bank gewacht op mijn kerstmannetje. Martin had namelijk kerstmarkt op kantoor gehad en allemaal leuke kadootjes bij zich. Hij heeft goed aan mij gedacht, een lekker zacht fleecedekentje, een boek van Jamie Olivier en nog wat lekkere dingetjes. En een liter bier, maar die is geloof ik niet voor mij (ook niet zo verstandig in combi met al die pillen).

Mart maakt zich ook wel zorgen over mijn toestand en toen hij hoorde wat er was gebeurd, heeft hij de telefoon gepakt en Altrecht gebeld. Hij heeft zijn zorgen geuit en met klem gevraagd om advies over medicatie en ook heeft ie zijn mening gegeven over het lange wachten en mijn achteruitgang. Ben wel blij dat hij dit heeft gedaan. Afwachten wat het resultaat is.

Vandaag heb ik nog behoorlijk last van de gevolgen van gisteren. Ben misselijk :-& en heb spierpijn en lig eigenlijk alleen maar op de bank. De tremoren zijn nu gelukkig weer wat minder. 30 December is er weer een overbruggingsgroep maar ik ga me tegen die tijd eens goed afvragen of dit me iets oplevert of alleen maar veel kost.

Nu ga ik weer verder met mijn training ;)

3 opmerkingen:

  1. Heb je al wat gehoord i.v.m. medicatie? Ik heb ook eens ooit van mijn oren gemaakt. Zat toen ook heel erg te shaken, en heb toen gevraagd aan een verpleegster dat ze me een kalmeringsspuit moesten zetten. 't Anwtoord dat ik kreeg was dat ik het eruit moest laten komen. En dat snap ik wel, maar je weet hoe moeilijk dat dat is hé.
    Ach Marjoke, ik heb hier geen woorden voor. :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Yep ik heb wat gehoord. De arts in Zeist vond de medicatie logisch, en mijn huisarts kan contact met haar opnemen bij vragen. De pillen helpen niet direct tegen de tremoren, maar ik word er vooral slaperig van en daardoor ontspan ik wel iets meer. Van de week ga ik weer naar huisarts om te overleggen of ik er nu mee moet doorgaan. Ik ben helemaal niet van het pillen slikken, en heb ook niet het idee dat dat de oplossing is voor de tremoren, maar in deze overbruggingsperiode helpt het me wel iets. In Zeist zien we dan wel veer verder.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik snap het ook niet... dat ze je zo lang laten wachten......
    Wel lief dat Martijn gebeld heeft.
    grtjs DaNa

    BeantwoordenVerwijderen