Deprie

Helaas heb ik weinig nieuws te melden. Het gaat nog steeds niet echt lekker. Aanvallen, slapeloze nachten, somber en verdrietig en af en toe zo stoned als een garnaal. Dit weekend ben ik voor het eerst op donderdag naar huis gegaan. Wat ik donderdagochtend heb gedaan, weet ik niet meer. Ik weet nog dat we afscheid zouden nemen van iemand en er iemand aan mij vroeg of ik me wel goed voelde want ik keek zo raar uit mijn ogen. Nou het ging dus niet goed, had weer een behoorlijke dip van de nieuwe pillen. Ik ben toen met dat 'ding' naar bed gebracht. Daar ben ik heel diep in slaap gevallen en om half 2 kwam er gelukkig iemand kijken of er nog leven was. Toen werd ik wakker, maar goed ook want om 2 uur zou mijn taxi komen. Een beetje verward, ben ik op mijn taxi gaan wachten, maar die kwam maar niet. De chauff kon de ingang van het terrein niet vinden. Flink wat belminuten later had hij het eindelijk gevonden. Hij was slechts een uurtje te laat. De chauff was behoorlijk geirriteerd en ik zelf was ook flink geladen. We kregen bijna ruzie, maar een verpleegster greep in. Ben in de taxi gestapt en heb tot aan huis niets gezegd. De sfeer was behoorlijk gespannen.
Eenmaal thuis begon de ellende. Voelde me weer zo verdrietig en zag het helemaal niet meer zitten, ik was behoorlijk overstuur.  De afspraak was dat ik in het weekend minder vaak zou bellen naar Den Dolder. Straks moet ik het immers ook alleen doen. Maar ik voelde me zo kut en kwam er zelf niet meer uit dat ik toch maar ben gaan bellen. Maar er was een storing en ik kreeg dus niemand te pakken. Dat was niet goed voor mijn stemming. Maar gelukkig kwam Martin 's avonds thuis en die heeft me weer wat kunnen kalmeren. Vrijdag en zaterdag waren niet veel beter. Aan het eind van de ochtend werd ik weer raar van de pillen en heb 2 uur liggen slapen. Daarna ben ik compleet in de war en behoorlijk deprie. Tot nu toe helpen die pillen nog niet echt, ze lijken het alleen nog maar erger te maken.  Mijn afspraak om minder te bellen, is dit weekend niet gelukt.
Zaterdag zouden we naar de bios gaan, maar ik had weer helemaal geen zin. Toch heb ik me hier overheen gezet en zijn we naar 'Nova Zembla' geweest. Zaten met 5 andere mensen in de zaal, was dus lekker rustig. Had wel moeite met de lange zit, maar heb het toch maar mooi gedaan.
Hoop zo dat de pillen gaan werken en ik me wat happy-er ga voelen.