Hoezo?
Alle hele week aanvallen en dagen op bed.
Die ene keer dat ik aan tafel heb geluncht, was ik weer te onrustig en kon weer vertrekken.
Slechte nachten.
Op m'n kop gevallen en weer hersenschudding.
Regelmatig de neiging om weer tegen de vlakte te gaan.
1 Nacht om het uur wakker worden gemaakt.
Verslaafd aan diazepam, en nu afkickverschijnselen.
Tot half 5 's nachts moeten wachten totdat ik werd platgespoten.
Weer een huis moeten tekenen bij kunstzinnig .... waarom toch precies hetzelfde als in Zeist en dan ook nog met dat stomme aquarel.
Niet genieten van het lekkere weer.
1 x gefietst met m'n handen en daarna niet meer kunnen lopen.
Hele week geen fysio en nog steeds geen behandelplan.
Slechte internetverbinding, is alleen op mijn kamer (nu is ie even wat beter).
Onduidelijke afspraken over systeemgepsrek.
Op dit moment vliegt alles me aan, ik lig maar op m'n kamertje achter de tralies met m'n belletje, alles is nog heel. Maar ik voel zo de behoefte om compleet los te gaan, ik wil vrijheid! Het liefst zou ik nu nog een contactmoment hebben, maar daar hebben ze hier 's avonds geen tijd voor, dus benieuwd wat komende nacht brengen zal.
Hallo Marjoke,
BeantwoordenVerwijderenwel vol blijven houden hoe moeilijk het ook voor je is,ik sta toch weer elke keer weer versteld van jouw doorzettings vermogen daar kunnen heel veel mensen wat van leren ik weet dat je het moeilijk heb maar er komen zeker in de toekomst betere tijden daar ben ik van overtuigd, je bent al zo ver gekomen dus nu nog even alle zeilen bij zetten en dan komt het zeker goed ,ik heb er heel veel vertrouwen in je bent al zo ver gekomen dus even volhouden nog marjoke hoe moeilijk het nu met je gaat ik blijf je steunen en ik heb veel vertrouwen in jouw dat het zeker een keer goed komt.
nu nog even een spreuk. Wees de verandering die je in de wereld wil zien.
Ik wens je heel veel sterte en geluk de komende weken.
groeten John
Ach lieve Marjoke, wat een drama alweer! Een mens zou zich toch afvragen waar hij/zij dat aan verdiend heeft hé. :-(
BeantwoordenVerwijderenToevallig voel ik me ook zo superlekker. ;-)
En toch moeten we erin blijven geloven hé, lange termijn denken, en vertrouwen blijven hebben.
'k Wou dat ik je kon helpen, terwijl ik zelf zo tam als een zak patatten hier hang.
Heel veel sterkte, we (mijn familie en ik) denken elke dag aan je.
Een dikke, bibberende knuffel.
XXX
John, bedankt voor je vertrouwen en opbeurende woorden. Ik zal alle zeilen bijzetten, alhoewel ik dat liever letterlijk op mijn bootje doe. Tsja en dat doorzettingsvermogen zit me nu ook flink in de weg. Greetz.
BeantwoordenVerwijderenLieve Bim, we zitten helaas in hetzelfde schuitje. Maar we hebben nu even een dieptepunt dus kan het toch alleen maar weer beter gaan. Ik denk ook nog steeds vaak aan jouw en als ik jouw blog lees schieten de tranen me soms ook in de ogen. Een zachte, welgemeende knuffel (ik moet mijn zachte kant meer laten zien, vandaar).
BeantwoordenVerwijderen