Ooh  .... ik dacht dat ik daarvoor in behandeling ging. Van mijn zweetvoeten hebben ze me in de Hoogstraat ook af geholpen :))

Hot News

Vanmiddag groot en goed nieuws gekregen!
Mijn vaarwater is nu even wat woelig geworden! Je zal het maar hebben!
Eerst alles zelf verwerken en weer op een rijtje krijgen en dan zal ik erover bloggen.
Dus ben je nieuwsgierig, tot morgen dan!

Wijsheid van de avond

Fitness

Vanavond weer gefitnessed. Ik doe dit 3 keer per week bij een fysiopraktijk hier vlakbij. Ik doe daar oefeningen voor alle spiergroepen. Belangrijk is dat ik mijn grenzen probeer te hanteren, dat gaat steeds beter. Mijn armspieren krijgen wat extra aandacht, want daar is weinig mis mee en kan ik goed gebruiken bij het biken.
Op maandagavond fitness ik in een groepje onder begeleiding van Mark de therapeut. Ik merk dat de therapeuten weinig kaas hebben gegeten van psychosomatische aandoeningen. Maakt het voor mij ook wel lastig. Bijvoorbeeld een van de therapeuten die aan me vraagt 'wat heb je nu precies?' (precies zou ik 't ook niet weten), of tig keer de vraag 'alles goed?'. Ook krijg ik regelmatig het advies mijn beenspieren goed te trainen zodat ik weer goed ga lopen. In het begin werd ik ook gepusht om over mijn grenzen te gaan. Door bijvoorbeeld te zeggen dat ik elke dag een paar meter verder moet roeien. Dat is voor mij geen uitdaging! Mijn uitdaging is om gewoon rustig en slechts 600 meter op het roeiapparaat af te leggen.
Op maandagavond worden ook extra oefeningen bedacht. Vaak zijn deze voor mij eigenlijk te zwaar, maar eerst liet ik me er graag toe verleiden. De laatste weken doe ik dat niet meer en stel duidelijk grenzen. Toch wat geleerd, hoe vervelend dat soms ook voelt.
Naast de therapeuten zijn er dan ook nog de andere sporters, die soms behoorlijk confronterend kunnen zijn. Ik kan hier nog niet zo goed mee omgaan. Weet niet altijd hoe te reageren en kom dan niet altijd even lief over (grommm). Maar ik ga de confrontatie niet uit de weg, is onderdeel van het proces om hier ook mee te leren dealen en dan met name met het gevoel waarmee ze me confronteren.
Kortom fitness is op allerlei fronten een goede therapie!

Trots!

Ik ben trots op m'n mannetje! Hij heeft met de Thrill Seeker de 24-uurs wedstrijd gewonnen in de Multihull klasse. Dik 200 mijl gezeild in 24 uur. Was afzien vooral door het onstuimige, natte weer, maar wel een pracht ervaring!

Goeie Tip!

Ook dit is conversie!

Een conversiestoornis kan zich in verschillende vormen uiten. Verlammingsverschijnselen zoals bij mij, maar ook bijvoorbeeld in blindheid of wegrakingen. 

Ook dit is dus conversie! Ruben Nicolai laat een vrouw met een conversiestoornis flauwvallen. Bizar he!

24 Uurs

Kreeg net een SMSje van Mart, waarin hij zich afvraagt of hij dit voor de lol doet. Hij is met een trimaran 24 uur lang non-stop aan 't zeilen. Gisteravond om half 8 is hij samen met 726 andere gekken in Den Helder gestart. En dan in 24 uur zoveel mogelijk mijlen afleggen op Waddenzee en IJsselmeer. De wind is flink, dus de douche staat dan aan (bakken water komen van alle kanten over je heen). Slapen is er niet echt bij! (:|
Over een paar uurtjes is de finish en dan lekker tukkie doen in een natte, zoute kooi. Volgende keer de luiken maar dicht doen met dit weer.

Lijkt me een mooie ervaring om mee te maken! Zou er ook een 24-uurs voor handbikers zijn? ;)

Wat is dat dan, een conversiestoornis?

Je zal het maar hebben een conversiestoornis! Maar wat is dat dan? In dit filmpje wordt dat uitgelegd. De mevrouw die hier te zien is, heeft wel ergere klachten dan ik heb, maar het is wel vergelijkbaar. Oh nee, mag mijn klachten niet bagateliseren, ieder voelt 't ziene!

Aantal punten zijn voor mij wel herkenbaar: bijv. de chronische overbelasting en de lat hoog leggen. Deze eigenschappen heb ik mijn hele leven al en hebben me ook ver gebracht. De weerstand en het gevecht tegen mijn rugklachten hebben de conversie aangewakkerd. De 2e operatie is de t(r)igger geweest voor het openbaren van de conversie. Maar hoe kom je er weer van af? Acceptatie, de touwtjes loslaten, contact met lichaamssignalen, goede communicatie tussen lichaam en geest zijn de toverwoorden voor herstel. Dus de knop moet om, maar eerst maar eens uitzoeken waar die knop dan zit (of zou ie zijn vastgeroest?).

Het filmpje gaat over COLK (Centrum voor Onverklaarde Lichamelijke Klachten), dit is vergelijkbaar met Altrecht Psychosomatiek. 

Relaxed op de handbike?

Zo te zien kunnen Teigetjes de handbike ook gebruiken om lekker te rusten, ....... nu deze Teiger nog! ;)

Arbeidsongeschikt, ikke?

Vandaag het verslag ontvangen van het korte gesprekje dat ik woensdag had met de bedrijfsarts. Tot nu toe gaf ie altijd het advies: 'continueren van beleid', maar nu voor het eerst schrijft ie op 'volledig arbeidsongeschikt' :(
Je zal het maar hebben! 
Ik wist natuurlijk wel dat dit er aan zat te komen, maar het zwart-op-wit op papier zien, voelt toch nog even wat anders. We zullen zien of de verzekeringsarts er volgende week hetzelfde over denkt.  

Ieder voelt 't ziene

Vanmorgen weer bij Altrecht op bezoek geweest. Twee goede, open gesprekken gehad met een psycholoog en een psychiater. Ze voelen haarfijn aan wat er aan de hand is en hoe ik in elkaar steek. De gevoelige snaartjes weten ze ook precies te raken (is ook niet meer zo veel voor nodig). Gelukkig staan er overal tissues.

Is fijn te merken dat ze me serieus nemen, begrijpen dat we het moeilijk hebben en dat er wat moet gebeuren. Altrecht denkt me te kunnen helpen, ze hebben meer van dit soort probleemgevallen behandeld. Ik ben een klassiek geval van conversie. In Altrecht scheren ze conversiestoornis en functionele loopstoornis over 1 kam. Ik vind die wetenschappelijke discussie over termen ook niet interessant.
Verder hebben ze geen verborgen gebreken ontdekt, dus heb niet een of andere enge psychische ziekte. Ik maak het alleen me zelf een beetje moeilijk. Het wordt me wel steeds duidelijker dat een behandeling mentaal heel zwaar gaat worden. De gedragspatronen die ik me hele leven lang al toepas en die tot grote successen hebben geleid, zal ik moeten doorbreken. Inmiddels weet ik dat het heeeeel moeilijk is om die knop om te zetten, zal heel diep moeten gaan!

De geleerden in Altrecht gaan nu gezamenlijk advies uitbrengen over een behandeling. Getwijfeld wordt nu over een drie-daagse dagbehandeling of een opname in de kliniek. Beide hebben voor- en nadelen. Weet zelf niet zo goed waar ik het best mee af ben. In de observatieperiode kan ik hier achter komen.

Het bezoek aan Altrecht maakt wederom veel los. Daar kwamen nog eens twee nare berichten bij over mensen met een Klote ziekte, die behoorlijk binnen komen. Ben dan meteen geneigd te gaan relativeren, 'zie je wel, het kan nog veel erger'. Maar dat moet ik niet doen, het lot van anderen maakt mijn gevoelens niet minder. Of zoals moeders vanmiddag heel wijs in haar eigen taaltje zei: 'Ieder voelt 't ziene'.

Rijtest op 2 wielen?

Debby, bedoel je dat ik dit niet moet doen?
:))

Rijtest gepland!

Eindelijk is het zover! Vandaag gehoord dat ik 3 september een rijtest mag doen vanuit de Hoogstraat. Moet dan circa 40 minuten rijden met een CBR-instructeur en laten zien dat mijn benen mijn rijstijl niet beperken. Alle andere factoren die mijn rijvaardigheden beïnvloeden worden (hopelijk?) niet beoordeeld :)

Ik vind het wel spannend! Heb afgelopen weekend al een stukje geprobeerd te rijden. In het begin ging dat goed, maar kreeg na paar minuten toch 'rare' benen. Maar kan pedalen dan nog wel indrukken. Wel beïnvloedt dit dan de concentratie dus trapte bijna met links op de rem. Dus grote afstanden rijden, zal voorlopig toch nog lastig blijven.

Uit de bocht!

Als ik me niet zo happy voel of gefrustreerd ben, ga ik vaak even lekker biken. Meestal gaat dat goed! Lekker over de dijk razen soms zelfs op 2 wielen door de bocht. Sinds vandaag weet ik ook dat de fiets op z'n kant door de bocht kan.
Vanochtend ging ik op weg naar het pontje om naar Utrecht te fietsen. Ok, ik geef toe, was niet helemaal relaxt en moest dus effe wat kwijt. Vlak voor de pont ga je de dijk af steil naar beneden. Dit ging vandaag lekker hard. Ik dacht nog: 'ik ga niet remmen, das zonde van de snelheid'. In de bocht onderaan de helling ging het mis. Vloog uit de bocht en lag op z'n kant. Geluk is dat je niet van hoog valt, maar je 'glijdt' wel lekker door over het asfalt. Heb best een flinke klap gemaakt, die ook veel bekijks trok. De schade viel gelukkig erg mee. Aan de fiets zie je niks en ikzelf heb een flinke schaafwond op m'n arm en een beetje blauw been. In de 'Pipo de Clown koffiewagen' heb ik wat alcohol en een pleister gekregen. Daarna met de volgende pont naar de overkant.

Niet alleen ik heb grenzen, maar mijn fiets dus ook!
En oefening baart kunst, dus krijg die bochten nog wel onder de knie =))

Schone sloot?

Mijn ecologenhart klopt nog! Tijdens een fietstochtje vanmiddag was ik getuige van een 'fraai' staaltje van sloot schonen. Met pijn in m'n hart zag ik een traktor met daaraan een arm met ronddraaiende messen die bezig was om alles uit de sloot te halen en vervolgens alle troep op het aangrenzende land spoot. Het hele profiel werd meegenomen, dus ook de oever.

En schoon werd het! Tsja, wat is eigenlijk schoon? Daarover kan je van mening verschillen. Het is inderdaad zo dat alles wat groeit, bloeit en leeft in de sloot na de komst van de tractor is verdwenen. Maar is dat dan schoon? Als ecoloog bij een waterschap zou je toch graag zien dat iets meer zorg is voor het leven in de sloot en dat bij het schonen ecologische schade zoveel mogelijk wordt voorkomen. Hadden we in Nederland ook niet een Flora- en Faunawet die alle in het wild levende planten en dieren beschermd?
De vissen uit deze sloot hadden vandaag duidelijk pech. Maar de Ooievaars uit de Betuwe hadden een lucky day, die hadden lekker verse modderkruipers op het menu!

Misschien dat een baantje als fietsende handhaver nog iets voor me is?

Me & my handbike

Zoals je al eerder hebt kunnen lezen, is mijn nieuwe hobby: Handbiken. Ik ben hier in januari mee begonnen in de Hoogstraat en het beviel goed. Sinds mei leen ik een handbike van de Hoogstraat en maak bijna dagelijks een tochtje. Het is heerlijk om over de dijk te fietsen. Het werkt ontspannend en zorgt voor afleiding. Daarnaast kan ik ook mijn frustraties in het biken kwijt, effe lekker raggen. Eigenlijk is fietsen een vorm van therapie voor mij.
Het is leuk te merken dat het fietsen me steeds makkelijker afgaat. Waar eerst mijn armen na 5 minuten al aanvoelden als zure pap, fiets ik nu met gemak 50 km. Ik probeer de afstanden en snelheid steeds verder uit te bouwen, dit geeft me ook een doel om naar toe te werken. Het moeilijkste is om me af en toe in te houden, ook eens te rusten tijdens het fietsen en niet steeds maar verder en harder te 'moeten'. Hier valt nog wel wat te leren!

Ik hoop dat ik voorlopig de handbike kan blijven gebruiken, kan 'm op dit moment echt niet missen. En de WMO-drempel is voor mij nog steeds erg hoog.

Opvallend is dat mensen je veel (te veel!) aandacht geven als je op een handbike fietst. Iedereen lacht naar je en groet je vriendelijk. Vreemd eigenlijk dat je er daarvoor eerst uit moet zien als een gehandicapte. Ook krijg ik heel veel reacties op mijn fiets. Soms leuk, maar soms ook wat irritant of zelfs belachelijk. Hieronder een aantal van de meest spraakmakende reacties:

• Je ziet ze veel he, die ligfietsen! (mijn reactie: jaja, ik zie nooit een handbike)
• Ik denk dat die mevrouw gewoon graag ligt (mijn reactie: ze moesten eens weten, ik en liggen?)
• Gaat zeker wel hard he (mijn reactie: ja, keihard als je maar trapt)
• Oooh, zal ik even duwen (mijn reactie: Hoezo? Ik mankeer toch niets aan mijn handen)
• Nee knul, papa weet ook niet hoe die mevrouw trapt (mijn reactie: gelukkig is mijn vader iets slimmer)
• Als ik nog wat jonger was, dan kocht ik ook zo'n fiets (mijn reactie: tsja, dementie?)
• Kleine kinderen, met name jongetjes: He wat een vette fiets, kicken! (mijn reactie: ja leuk he!)
• He joh, val niet in slaap hoor!  (Mijn reactie: Ggggggggggrommm, slapen wat is dat?)

P.S. Deze bijgevoegde foto is niet van de Paparazzi, deze houd ik lekker nog even geheim :-)

Rust hard!

Heftige week vol emoties achter de rug. Van 't weekend wordt het even zomer (of toch niet?), kan ik mooi gebruiken om even bij te komen!

Leer jezelf kennen!

Vanavond gemerkt dat ik mezelf steeds beter leer kennen. Alleen mezelf ook snappen ..... dat doe ik dus nog niet. Tijdens een gezellig Hoogstraat-reünietje werd ik een paar keer subtiel met mijn eigen gedrag geconfronteerd, dit kwam vrij hard binnen. Positief is dat ik dit nu in ieder geval voel en er bewust van ben.... nu er alleen nog iets aan veranderen.

Paparazzi!

Vanmiddag op de fiets kwam ik op de dijk een paparazzi tegen. Ben er maar even voor gaan zitten. 212 foto's heeft ie geschoten. Dus binnenkort sta ik op de cover van de .....
Houd de bladen in de gaten!

Filmpje aangepast

Als het goed is, kan nu iedereen meezeilen op 11 augustus, het filmpje is aangepast!
Veel plezier!

Hoezo flexen?

Vanmorgen weer eens een paar uurtjes naar kantoor geweest. Ik heb daar overlegd over een project waarmee ik bezig ben over - hoe kan het ook anders - VIS! Was leuk, geeft afleiding en maakt dat ik me weer wat meer nuttig voel.
Bij ons op kantoor heeft niemand een vaste werkplek en van iedereen wordt verwacht te flexen. Hierop is één uitzondering. En dat is onze dijkgraaf, die heeft een mooie eigen kamer. Er is nu nog een uitzondering gemaakt! Ook Teigetje heeft een eigen kamer met bar en relaxbank om af en toe even bij te komen :)

De Hoelahoep van het leven

Gisteren schreef ik dat na 3 weken vakantie het 'gewone' leven weer is begonnen. Voor veel mensen betekent dat, dat ze na 3 weken relaxen weer aan het werk gaan. De eerste dagen op kantoor vallen zwaar, je praat het liefst alleen over je vakantie, ergert je aan een volle mailbox en concentratie is ver te zoeken. Je verlangt sterk terug naar de afgelopen weken en er zijn zelfs re-integrerende vakantiegangers die om een uur of 4 van achter hun bureau smachten naar dat lekkere biertje (herkenning Mart?).

Ik herken dat gevoel ook nog wel. Drie jaar geleden zat ik ook achter dat bureau te balen dat de vakantie voorbij was en het gewone leven weer begint. Nu is dat anders en verlang ik zelfs terug naar dat gevoel van toen. De vakantie is voorbij, maar ik ben nog steeds thuis. Heb alle tijd voor de was en boodschappen, speel de perfecte huisvrouw (nu nog de gelukkige huisvrouw :). Kan lekker gaan fietsen, werken doe ik meestal lekker lui vanaf de bank en ik kan gewoon lekker een boekje lezen als ik dat wil. Maar dat is nu juist het punt: IK WIL DAT NIET! Ik kies niet voor dit leventje! Ik voel me nutteloos en merk dat de wereld om me heen doordraait en ik stil sta, het voelt alsof ik geen deel uitmaak van de maatschappij. Is dit dan mijn ‘gewone’ leven?

Het gevoel dat nu overheerst, is heel herkenbaar. In de Hoogstraat heb ik bij PMT een keer een oefening gedaan met een hoepel. Deze hoepel – een blauwe- was symbool voor mijn leven. Door jezelf te positioneren tov de hoepel gaf je aan in hoeverre je regie voert over je leven. Ik weet nog goed, mijn blauwe hoepel lag in de ene hoek van de sportzaal en ikzelf stond in de andere hoek. Ik stond erbij en keek ernaar. Dit maakte toen heel veel emoties los, voelde me toen compleet doelloos. En dat zelfde gevoel is er nog steeds.
Ik zie nog steeds die hoepel voor me en ik kijk er nog steeds met een afstand naar. Tot nu toe hebben alle therapieen er nog niet voor gezorgd dat ik weer midden in mijn hoepel kom te staan. Ik kan zelf naar de hoepel toe bewegen maar ook kan het nodig zijn dat de hoepel zich naar mij toe verplaatst. Met andere woorden, mijn ‘gewone’ leven gaat er dan anders uit zien. Maar ook dit is nu voor mij echt nog een stap te ver. Wie zegt me dat dat nodig is? Het is nog te vroeg om mijn oude leven helemaal los te laten. Voor nu is dat een feit, maar voor de toekomst zie ik dat anders. Mijn proces is net begonnen en nog lang niet afgerond, zit nu eigenlijk tussen wal en schip en dat maakt het ook zo moeilijk. Ik weet niet waar ik aan toe ben en weet niet welk leven ik moet gaan opbouwen en wat ik moet opgeven. En zolang dat voor mij niet duidelijk is, wil ik ook niet te veel van mijn oude leven definitief los laten. Dat kan toch altijd nog? Ik hoop dat Altrecht mij snel de duidelijkheid gaat geven, waar ik zo naar verlang.

De CBR-soap

Begin mei heb ik een verklaring voor rijgeschiktheid aangevraagd bij het CBR. Dit ben je verplicht als je gezondsheidstoestand veranderd en voorkomt een hoop tramelant met verzekeringen als er iets gebeurt.  Eind mei heeft het CBR mijn aanvraag in behandeling genomen. Heb toen een brief ontvangen waarin de procedure is uitgelegd. Ze streven naar afhandeling binnen 6 weken met een uiterlijke maximale termijn van 4 maanden. Vond dat toen behoorlijk lang duren.

De 6 weken zijn inmiddels ruimschoots voorbij, dus dat streven hebben ze niet gehaald. Vandaag dan toch maar weer eens voor de 3^e keer gebeld. Dit keer iemand aan de telefoon die me niet afwimpelde met ‘mevrouw, u moet nog even geduld hebben’ X( Maar de CBR-mevrouw vandaag schrok ervan dat ik nog niets had gehoord, ook was in het systeem niet terug te vinden of er uberhaupt iemand is, die mijn aanvraag behandeld. Had volgens haar allang iets gebeurd moeten zijn. Lekker is dat, dat mij dat weer overkomt. Je zal het maar hebben!

De CBR-mevrouw gaat er nu voor zorgen dat een arts mijn aanvraag gaat beoordelen. Of ik krijg meteen een verklaring, of er is meer medische informatie nodig en/of een rijtest, waarin ik moet laten zien hoe hard ik op de pedalen kan trappen (moet je toch juist niet doen bij een automaatje :)

Ik weet zeker, er komt een tijd dat ik weer achter het stuur van mijn eigen 'bus' zit! ;) Dus Vengaatje, je moet gewoon nog even geduld hebben :P

Kheb gin zin

Vakantie voorbij, 'gewone' leven weer begonnen en even geen zin om te bloggen.

Hoe was jullie vakantie?

Ik hoor bij die 3% ;)

Zo was onze vakantie ....

Na 3 weken zeilen met de Aquaholic, zijn we weer thuis.  Hier wat feiten, ervaringen en leerpunten: 

Bijna 500 (zee)mijl gevaren.

Op zout en zoet water.

Gezeild op Veerse Meer, Oosterschelde, Haringvliet, Noordzee, Noordzeekanaal, Markermeer, IJsselmeer en Waddenzee.

In rustig en onrustig vaarwater ;)

Maximum speed van 10,10 knopen over de grond.

Zeehonden en bruinvissen gezien B-)

Texel, Vlieland en Terschelling bezocht.

Pizza gegeten in Lemmer.

Weer en geen weer!

Zon en regen.

Na regen wordt het altijd weer een keer droog.

Te veel korte broeken ingepakt.

Alleen neus, oren en lippen verbrand.

Over gebrek aan wind niet te klagen (behalve dan op de laatste dag).
Soms moet je toch echt zeilen op de wind van morgen.

Vooral westenwinden.

Vooral aan de wind gezeild.

Het blijft heel lastig om te GENIETEN van wat ik kan en vooral niet te treuren omdat wat ik niet kan.

Ontspanning en spanning :-S

Rust en onrust.

Met de bus i.p.v. de vouwfiets.

Korte stukjes lopen (soms teveel gedronken :-)

Slow walking is de nieuwe trend –‘het nieuwe slenteren’ (voor Mart best vermoeiend).

Paspoorten waren niet nodig, maar toch grenzen tegengekomen

De horeca goed gespekt, vaak uitgerust op terrasje ~o)

Competitie regenwormen gestart.

Uitdaging gemist, Wadden en IJsselmeer zijn routine geworden.

Doel voor 2012 is weer naar de Oostzee.

Wijze (levens)lessen:

• Geef je over aan de stroom, laat je erdoor meevoeren en alles gaat veel gemakkelijker.
• Ik kan veel, maar de richting van de stroom kan ik zelfs niet beinvloeden.
• Na eb wordt het altijd weer een keer vloed.
• Anders kan ook best leuk zijn! 

Groene snor?

Je zal het maar hebben! Een groene snor. Nou wij hadden er vanmorgen één, of dat wil zeggen de Aquaholic had er één!  Met windstil weer voeren we op de motor op het Volkerakmeer. Sinds deze zeearm is afgedamd en zoet is geworden, wordt het meer geteisterd door bloei van blauwalgen. Deze vormen een dikke, stinkende, groene drijflaag op het water, die ook nog giftig is. Vanmorgen was dit dus ook het geval, heel smerig!

Zeil je mee op de Aquaholic?

Zeil mee van IJmuiden naar Scheveningen! (zet volume open)

Dit is een impressie van een (volgens Mart rustig) zeiltochtje op zee. De zeeziekte moet je er bij denken. Het was wel lekker knallen met 7 tot 8 knopen over de grond.

Kijk dan! De zon!!

Vandaag 4 uur vieze regen. Flink nat en koud! Valt allemaal best mee, want we hebben tenslotte ook nog 8 uur zonder regen gevaren (wel een lange dag dus).

Singing in the rain ...

Pizza

Lekker pizza eten in onze favoriete pizzeria, weet je wel die met 200 pizzas op de kaart.

Op deze foto nog de versie met salami en ham en das niet vegetarisch. 2e Poging was beter.

T is weer geen weer!

Na een natte zaterdag nu een nog nattere zondag.
Maar wat nu valt, valt straks niet.
En samen onder de paraplu is ook best gezellig!

Stoer!

En zo te zien komt er na regen altijd weer zonneschijn.

Don't forget: ...GENIETEN!

Valt niet altijd mee! Maar doe m'n best!!

Ode aan de TeXXXelse strandpaal

Stoer, sterk, standvastig

Verweerd, bewerkt, weerbarstig

Weerzien, herkenning,

vluchtige ontmoeting

Afscheid, spijt, gelatenheid

Trots en fier

waakt hij over het Texelse strand

Ode aan de strandpaal,

geschapen door mensenhand

Gevormd door de elementen

Blijft hij op zijn post

Om ooit ten onder te gaan

in nietsontziende golven

Met TeXXXelse groeten

De zomer in m'n bol?

In gedachten ......

.... op Vlieland

Met z'n allen in m'n zone!

Drukte op Terschelling, zoek de Aquaholic!
Gelukkig is mijn zone niet zo groot, dus hoefde ik ze niet weg te sturen :-) En Stamper, helaas liggen ze ook niet allemaal netjes recht ;)

De zon werkt weer!