11 Januari 2011, waarschijnlijk een mooie datum waarop weer veel stelletjes in het huwelijk treden. Nee helaas moeders, dit is geen aankondiging van onze bruiloft. Maar vanmorgen heb ik gehoord dat 11 januari voorlopig mijn opnamedatum is bij Altrecht. Was flink schrikken, want had zelf toch wel een aantal weken eerder verwacht. De paniek sloeg toe, 14 weken wachten hoe overleef ik dat. Was allerlei dingen aan het bedenken om de tijd door te komen en het liefst ook nog nuttig. Ik ga weer werken, nee toch niet of toch wel, kan toch best een beetje rustig aan wat doen of kan ik dat niet? Ben vandaag continue bezig geweest met dit dilemma. Doe ik verstandig, rustig en probeer bij mezelf te komen wetende dat dit me erg somber maakt en spanning geeft. Of zoek ik zoveel mogelijk afleiding en ga op de vlucht voor de waarheid. De somberheid onderdruk ik daarmee, maar ik weet ook dat eigenlijk niet de juiste voorbereiding op mijn opname is. Wat kan ik de komende periode aan is de grote vraag. As donderdag ga ik naar de overbruggingsgroep in Zeist, ik zal dan deze worsteling voorleggen.
Het goede nieuws van vandaag is dat ik volgende week de handbike terug krijg. Na het overdragen van een kleine financiële bijdrage is de fiets dan definitief van mij. Joepie, je zal het maar hebben, een eigen handbike. Genoeg tijd om er dan weer flink wat kilometers bij te 'trappen' :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten