Gepimpte dummy: het resultaat!

Van de week schreef ik over mijn onthaast-therapeute die mij als therapie aan het scrappen heeft gezet. En braaf als ik ben, heb ik dit advies opgevolgd. Gewoon even doorpakken; avonden scheuren, knippen, snijden, plakken en plastificeren. En voila, hij is af, mijn gepimpte dummy! Klinkt toch een stuk beter en hipper dan een gescrapte dummy? Het resultaat mag er zijn, ziet er gelikt uit (oordeel zelf maar). Ben er trots op! Of toch niet ....?
Mijn strenge leermeester wees me er heel fijntjes op dat het in het leven niet gaat om het resultaat maar om het proces; dit geldt ook voor dummy-pimpen, het hoeft niet af! Tsja eigenlijk wist ik al wel dat ik een beetje was doorgedraafd, maar toch is ie mooi. Ben dus nog steeds trots op het resultaat maar niet op het proces. Gelukkig nog een leerpuntje...

Eigenlijk is het heel vreemd. Nog niet eens zo heel lang geleden werd mijn resultaatgerichtheid geprezen en beoordeeld als 'boven het gewenste niveau'. Maar nu is dat resultaat opeens niet meer van belang en zit deze competentie me juist in de weg. Hoe pakt mijn beoordeling dan straks uit als ik weer aan het werk ben, een niet op resultaat gerichte beleidsmedewerker kan dat eigenlijk wel?
Er is nog hoop. Want jaren geleden zei  een van de 'hogere heren' van het waterschap al altijd 'alles draait om het proces' (herkenning bij iemand?). En toevallig is dit ook de persoon die mij beoordeeld, dus dat komt wel goed ;)