Jullie zijn vast benieuwd naar mijn ervaringen bij mijn nieuwe psychosomatische fysiotherapeute. Dat ik er nog niet eerder over geschreven heb, betekent niet dat het niet bevalt. In tegendeel, het bevalt goed, ze is kundig, goed geïnformeerd en haar werkwijze lijkt veel op mijn eerdere ervaringen.
De reden dat ik niet eerder heb geblogd is, dat de therapie hard binnenkomt en me diep raakt. Ben er nu 2x geweest en het praten en ervaren van mijn lijf brengt me in contact met mijn ware gevoel. En dat is een zwaar kut gevoel. Ook dr. Bibber komt weer om de hoek kijken. Beide keren heeft het me flink van slag gebracht en ging daar weg als een depressieve zombie.Voel me de afgelopen dagen somber, maar ook onrustig en hyper, slaap slecht en voel me soms helemaal uitgeput maar niet moe. De meeste gevoelens veroordeel ik als negatief en mogen er eigenlijk niet zijn.
Maar dit is wel mijn ware ik, dit is gewoon zoals ik me eigenlijk voel. Lijfspreuk van de fysio is dan ook 'Het is zoals het is' ...... 'accepteer het maar', ..... 'je hoofd kan er tegen blijven vechten, maar die wint het nooit van je lijf'.
Maar ja, de begeleiding van de fysio was bedoeld om mijn overbrugging gemakkelijker te maken. Mijn ervaringen tot nu toe zijn anders. Ik weet dat wat er nu allemaal gebeurt goed is en dat ik er doorheen moet. Maar betwijfel wel of dat dit het geschikte moment is. Volgende week maar 's bespreekbaar maken .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten