/> Je zal het maar hebben!: december 2011

Over mij

Mijn foto
'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.

woensdag 21 december 2011

Den Dolder komt in actie voor 3 FM Serious Request

Ook vanuit Den Dolder dragen we ons steentje bij aan het goede doel van Serious Request. Johan laat morgen namelijk zijn borsthaar harsen. Inmiddels al 130 euro aan donaties. Help ons zoveel mogelijk geld in te zamelen. Doneer!

http://www.kominactie.nl/PersonalPage.aspx?TeamId=2586

vrijdag 16 december 2011

zondag 11 december 2011

Deprie

Helaas heb ik weinig nieuws te melden. Het gaat nog steeds niet echt lekker. Aanvallen, slapeloze nachten, somber en verdrietig en af en toe zo stoned als een garnaal. Dit weekend ben ik voor het eerst op donderdag naar huis gegaan. Wat ik donderdagochtend heb gedaan, weet ik niet meer. Ik weet nog dat we afscheid zouden nemen van iemand en er iemand aan mij vroeg of ik me wel goed voelde want ik keek zo raar uit mijn ogen. Nou het ging dus niet goed, had weer een behoorlijke dip van de nieuwe pillen. Ik ben toen met dat 'ding' naar bed gebracht. Daar ben ik heel diep in slaap gevallen en om half 2 kwam er gelukkig iemand kijken of er nog leven was. Toen werd ik wakker, maar goed ook want om 2 uur zou mijn taxi komen. Een beetje verward, ben ik op mijn taxi gaan wachten, maar die kwam maar niet. De chauff kon de ingang van het terrein niet vinden. Flink wat belminuten later had hij het eindelijk gevonden. Hij was slechts een uurtje te laat. De chauff was behoorlijk geirriteerd en ik zelf was ook flink geladen. We kregen bijna ruzie, maar een verpleegster greep in. Ben in de taxi gestapt en heb tot aan huis niets gezegd. De sfeer was behoorlijk gespannen.
Eenmaal thuis begon de ellende. Voelde me weer zo verdrietig en zag het helemaal niet meer zitten, ik was behoorlijk overstuur.  De afspraak was dat ik in het weekend minder vaak zou bellen naar Den Dolder. Straks moet ik het immers ook alleen doen. Maar ik voelde me zo kut en kwam er zelf niet meer uit dat ik toch maar ben gaan bellen. Maar er was een storing en ik kreeg dus niemand te pakken. Dat was niet goed voor mijn stemming. Maar gelukkig kwam Martin 's avonds thuis en die heeft me weer wat kunnen kalmeren. Vrijdag en zaterdag waren niet veel beter. Aan het eind van de ochtend werd ik weer raar van de pillen en heb 2 uur liggen slapen. Daarna ben ik compleet in de war en behoorlijk deprie. Tot nu toe helpen die pillen nog niet echt, ze lijken het alleen nog maar erger te maken.  Mijn afspraak om minder te bellen, is dit weekend niet gelukt.
Zaterdag zouden we naar de bios gaan, maar ik had weer helemaal geen zin. Toch heb ik me hier overheen gezet en zijn we naar 'Nova Zembla' geweest. Zaten met 5 andere mensen in de zaal, was dus lekker rustig. Had wel moeite met de lange zit, maar heb het toch maar mooi gedaan.
Hoop zo dat de pillen gaan werken en ik me wat happy-er ga voelen.

dinsdag 6 december 2011

Friese Sinterklaas

Gisteren heeft een hulp Sinterklaas uit Wolvega hier een pakje voor me gebracht. Hartstikke lief (maar ik had het natuurlijk ook verdiend, ben zo braaf geweest :) Het is een schilderij in een kleur die goed bij ons thuis past. Maar het mooiste is de spreuk die erop staat, zo waar en treffend:

A journey of thousand miles 
begins with a single step

Dank je wel lief Sinterklaasje!!

vrijdag 2 december 2011

Verdriet

Vandaag is weer één van mijn beste maatjes vertrokken, het afscheid viel me zwaar. Met haar had ik 9 maanden in Den Dolder doorgebracht. Het voelt een beetje als de 10 kleine negertjes .... Ook was vandaag de dag dat ik eigenlijk naar huis zou gaan, ook dat is pijnlijk om onder ogen te zien dat ik nog wat langer nodig heb. Daarnaast ben ik nog steeds in de rouw om mijn oude leven. Ik probeer nu te bedenken hoe het leven voor mij weer wat zin kan krijgen en leuk kan worden. Maar dat valt nog niet mee.
Ik ben nu twee weken bezig met de nieuwe pillen. Heb er tot nu toe meer last van dan baat. Ik word er zo suf van dat ik bijna elke dag rond half 11 in slaap val, of een kopje thee uit mijn hand laat vallen. Ook ben ik erg in de war en kan niks onthouden. Het is al een paar keer gebeurt dat ik nachtverpleging 2x om pillen heb gevraagd, omdat ik gewoon niet meer wist dat ik ze al had gehad. Ook was ik een keer zo in de war dat de nachtwacht mij moest vertellen welke dag het was. Tijdens de therapieen is het ook wel lastig. Ik denk: o dat onthoud ik wel, maar mooi niet dus. Gelukkig heeft Martin veel geduld, want ook hij moet regelmatig hetzelfde weer opnieuw vertellen. Wel raar en ook een best eng. Sinds vandaag is de dosering van de pillen wat meer verdeeld over de dag, dus hopelijk heb ik dan wat minder last van de nare bijwerkingen. Dit weekend zou ook het eerste weekend zijn dat ik langer naar huis ga om te wennen aan het weer thuis zijn. Vandaag was ik nog zo suf dus ben ik toch in Den Dolder gebleven. Maar ik ga nu maandag pas terug, dus heb ik toch een wat langer weekend. Helaas mis ik dan wel
de weekopening :-)