/> Je zal het maar hebben!: juli 2010

Over mij

Mijn foto
'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.

vrijdag 30 juli 2010

Stralend zeilweer

Mart geniet van het zonnetje op het IJsselmeer.

Jutse!

Op het strand in IJmuiden.

PS. Knorretje, was weinig te jutten, dus we moeten wat anders bedenken voor onze 'kunstprojecten'!

dinsdag 27 juli 2010

Promotie!


Joepie, ik ben gepromoveerd tot schipper! Lekker in m'n stoeltje, benen languit en maar sturen (totdat ik in slaap val :-) Dit lukt overigens alleen op ruimewindse koersen.
Vanavond in IJmuiden

Het weer: geen weer, morgen weer.

zaterdag 24 juli 2010

Blogpauze

Vanaf nu zal de frequentie van mijn blogs wat worden teruggeschroefd.

Mochten jullie mijn verhaaltjes missen, dan kan je altijd nog dit filmpje bekijken, wordt er zelf errug vrolijk van:

vrijdag 23 juli 2010

Wijsheid van deze avond:
Beschouw wachten als een korte vakantie!

In de wacht!

Zo geduldig moest je kunnen zijn als de bomen, zo vol vertrouwen. Wie ziet er zo toegetakeld uit als de bomen in de winter? Toch is er geen mens die twijfelt aan hun bloei. 

Wachten en geduld hebben, daar heb ik helemaal geen tijd voor! Maar soms ontkom je niet aan wachten :-w Zoals jullie hebben kunnen lezen, geldt dat ook voor een behandeling in Altrecht. Omdat de wachttijd mij nog al bezig houdt, heb ik nog eens goed geïnformeerd hiernaar. Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk weet ik nu iets meer (wel met de kanttekening dat het allemaal zo weer anders kan worden). De wachttijd voor de start van de observatieperiode is circa 8 tot 10 weken. Als de evaluatie van de observatie goed uitpakt, duurt het nog ongeveer 2-3 maanden voor de werkelijke start van de behandeling.

Al met al is het toch maar maximaal 6 maandjes wachten. Nu is de uitdaging om te gaan genieten van het wachten; 'onderweg is ook ergens'.

'Een walvis aan boord, dat gaat niet!'

Bizar Nieuws
Je zal het maar hebben, een walvis aan dek! De komende weken opletten, dat deze 40 tonner niet aan dek van de Aquaholic landt :)


Bekijk het hele nieuwsbericht op volkskrant.nl

donderdag 22 juli 2010

Tuinteiger te huur!

Is je tuin zwaar verwaarloosd en ben jezelf moeilijk ter been, dan is er nu de oplossing! Laat Teigetje 15 minuten los in je tuin en de ergste wildgroei is verdwenen. Teigetje is gewend om alle obstakels die op d'r (levens?)pad komen uit de weg te ruimen. Zo ook in de tuin. Let wel, is geheel op eigen risico. Het gevaar bestaat namelijk dat Teigetje iets te enthousiast (of grenzeloos?) te werk gaat en er iets meer wordt geruimd dan oorspronkelijk de bedoeling was :))Maar dat groeit wel weer aan.

Nederlandse bodem

Na 32 uur op zee en 222 mijl varen is Mart weer in Den Helder. Was een mooie tocht door een oplichtende zee. Denemarken is nog steeds een super vaargebied, dus ons doel is om daar samen weer te komen!




Mart, deze is speciaal voor jou: :-*

Tweede bezoek aan Altrecht

Vanmorgen was het alweer vroeg dag, dus nu tijd en zin voor een blog over mijn ervaringen van gisteren bij Altrecht.
Als eerste stond er een voorlichtingsbijeenkomst op het programma. Ik was daar niet alleen, maar met 5 andere vrouwen met allemaal psychosomatische klachten (vermoeidheid, pijn en ook conversie). Opvallend dat het weer allemaal vrouwen zijn. Nee, mannen dat komt niet omdat wij vrouwen van het zwakke geslacht zijn [-X Juist het tegenovergestelde is waar! Wij vrouwen zijn veel sneller geneigd altijd maar door te buffelen en vet over grenzen heen te gaan, terwijl een man veel eerder het bijltje erbij neergooit (oei, ik voel een pijntje ;). Deze theorie is overigens mijn eigen interpretatie als amateurpsycholoog.

Van te voren dacht ik, dat ik wel zo iets zou hebben van 'ik hoor hier niet, ik heb dat allemaal niet (heb ik dat niet eerder gezegd?) ik heb niet zulke ernstige klachten en die anderen zijn er allemaal veel erger aan toe'. Maar dit viel mee (of eigenlijk tegen?), qua klachten kan ik goed meekomen met de rest. Was weer even slikken!

De voorlichting was verder vrij globaal. Een presentatie over welke klachten ze behandelen, met welke behandelvormen en therapieën. Verder werd toelichting gegeven op een behandeldag eruit ziet en hoe de procedure van 'wachten-intake-wachten-advies-wachten-observatie-wachten-behandeling' verder loopt. Er was onduidelijkheid over hoe lang je nu moet wachten, ik had 6 maanden gehoord iemand anders had het over 2 maanden. Heb maar meteen duidelijkheid hierover gevraagd en als het goed is, krijg ik dat vandaag.

Na de voorlichting was er een kwartier rust in een heuse rustruimte. Daarna begonnen de testjes. Moest stapels met vragen beantwoorden, ging er wel relaxt aan toe. Vooral veel vragen over wat voor persoon je bent, hoe je in het leven staat en hoe jezelf en je omgeving met je klachten omgaat. Viel me op dat er ook veel vragen waren om 'rare trekjes' te ontdekken. Bijvoorbeeld veel vragen of je wel eens dingen steelt of iemand in elkaar slaat (het antwoord daarop houd ik lekker voor mezelf). Ook veel vragen of je dingen ziet, hoort, inbeeld die er helemaal niet zijn. Als nuchtere Zeeuwse heb ik daar allemaal geen last van, alhoewel ik 's nachts wel eens een 'Maria-verschijning' aan mijn bed zie :D
Naast het invullen van de vragenlijstje was er ook een kort mondeling onderzoek. Je kreeg een vreselijk oubollig en saai plaatje te zien met mensen en moest daar een verhaaltje bij vertellen en vooral ook over wat die personen denken en aan emoties voelen. Ik wist overal wel een verhaaltje bij te vertellen, maar vergat even dat mensen ook gevoelens hebben. Hier kan een psycholoog vast iets uit afleiden ;)

Moet toch nog erg wennen om daar te zijn. Je komt daar direct in een erg therapeutisch milieu terecht en ik kom daar ook altijd vrouwen tegen die helemaal stuk zitten. Confronterend en ook wel beangstigend, maar ik ga er wel voor! Eind augustus hebben we nog een keer 2 gesprekken en dan hebben ze voldoende informatie om een advies voor behandeling te geven.
Ga dan ook maar eens vragen waar het zwembad eigenlijk is (ben bang dat ik het antwoord al weet .... :))

woensdag 21 juli 2010

Effe niet!

Pffff ....... weer een middagje in Altrecht geweest. Veel indrukken en dat hakt erin, zit er nu even doorheen. Ben beetje triest, uitgeput en hyper tegelijk. Heb nu effe geen zin om verder te bloggen, morgen vast weer wel :| Ga nu effe afleiding zoeken.

Maar om het toch een beetje luchtig te houden, heb ik voor de heren onder jullie nog een psyschologische testje waarmee je snel jezelf kunt leren kennen.
Welk type ben jij: het sociale, verlegen, stoere of efficiente type? Ik ben benieuwd, doe de test! (en zet de uitslag als reactie neer =))

dinsdag 20 juli 2010

1000 km!

Vanmiddag was het dan eindelijk zover, de 1000 km gehaald op de handbike. Een mijlpaal! Vanaf nu kan ik weer gewoon rustig fietsen en genieten :))

maandag 19 juli 2010

Hoe = ie?

Als ik iemand tegenkom, is bijna altijd de eerste vraag die ik krijg: 'Hoe gaat het met je?'. Dit is eigenlijk een hele normale vraag om het gesprek te openen. Ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik dit zelfde zinnetje gebruik. Maar voor iemand met chronische klachten is dit een hele lastige vraag om te beantwoorden. Ik begrijp dat veel mensen dit zeggen uit blijk van medeleven of machteloosheid.

Vroeger had ik altijd het antwoord klaar en zei met een glimlach ‘Ooooh, goed hoor’. Ook in de beginperiode van mijn klachten was dit steevast het antwoord, het komt toch ook wel weer goed en er zijn altijd nog veel ergere dingen dacht ik dan.

Maar tegenwoordig val ik stil bij de vraag ‘Hoe = ie?’. Weet niet meer goed wat ik moet antwoorden. Antwoord ik net als vroeger ‘Goed!’ dan sta ik voor mijn gevoel eigenlijk te liegen. Als ik echt vertel hoe het gaat en me voel, dan voel ik me weer een pessimistische zeur. Bovendien heb ik ook vaak geen zin om over mijn klachten te praten. Lastig dilemma hoor :-?

Misschien is het beste antwoord voor mij ‘Gewoon, hetzelfde, niets bijzonders’. En dan vervolgens meteen vragen ‘Maar hoet gaat het met jou?’. Dat ga ik de komende tijd eens proberen.
Ook jullie kunnen het me iets gemakkelijker maken door ‘Hoe = ie?’ te vervangen door ‘Ha Marjoke, wat fijn je weer te zien!’ ;)

zondag 18 juli 2010

Koers richting Denemarken

Mart is vanmorgen vertrokken richting Denemarken om in te schepen op de DruzigenX. Eind van de week zal hij een mooie zeilervaring rijker in Colijnsplaat aankomen. Een mooie tocht, waar ik best een beetje jaloers op ben :|
In 2007 zijn we zelf ook met onze Aquaholic naar Denemarken gezeild. Dit was een supervakantie en zeker voor herhaling vatbaar. Maar mijn gezondheidsproblemen hebben roet in het eten gegooid en onze tweede zeiltocht naar Denemarken is nog steeds geen feit. Maar wat in het vat zit, verzuurt niet!

Deze mijmeringen over Denemarken halen ook weer herinneringen boven over mijn revalidatieproces. Ik heb als therapie mijn proces ooit vergeleken met een zeiltocht richting Denemarken. En helaas is het einde van deze tocht nog niet in zicht. Door je ervaringen op te schrijven in een metafoor, kom je bij je gevoelens hierover. Ben je benieuwd hoe deze metaforische tocht verlopen is, lees dan verder.......

Nieuw record!

Vanmiddag heerlijk gehandbiked langs de Linge. 50 km op de teller, een nieuw dagrecord.

vrijdag 16 juli 2010

Het stormt!

Ik weet niet of jullie het gemerkt hebben maar vannacht is er een depressie overgetrokken. Na slechts een paar uurtjes slapen werd ik vanmorgen vroeg wakker met een razende storm in m'n hoofd. Ik voel me dan super onrustig en er spoken allerlei gedachten door m'n hoofd. Ik voel overal spanning en sta op ontploffen. Rustig opstaan is er dan niet bij. Het liefst ga ik als een gek fysiek aan de slag. Maar mijn 'verstandige ik' weet dat dat niet zo slim is. Gisteren was een belastende dag en na een korte nacht kan ik beter wat rustiger aan doen. Vooral ook omdat het lopen de laatste tijd steeds moeilijker gaat. Maar wie zegt dat het lopen slechter gaat doordat ik te veel doe, denkt mijn 'onrustige ik'. Daar is toch geen bewijs voor. Je moet ver onder je grenzen blijven, denkt mijn 'verstandige ik'. Grenzen zijn er toch om te verleggen denkt mijn 'onrustige ik'. Ik kan toch moeilijk de hele dag op de bank liggen, daar wordt ik ook helemaal gek van. Dit soort dilemma's spelen zich constant af in mijn hoofd; om gek van te worden :-L [-X

Deze ochtend wint de 'onrustige ik' het van de 'verstandige'. De onrust is zo sterk dat ik gewoon moet gaan fitnessen.  'Zou je dat nou wel doen, ja waarom niet dat is toch vooral met m'n armen?' spookt het door m'n hoofd. Een poging van Mart om me op andere gedachten te brengen, heeft ook geen effect en maakt het alleen maar erger.
Dus om half 8 was ik al aan het fitnessen. Ook hier gaan de hersenspinsels gewoon door. Het roeiapparaat lonkt naar me. Even lekker roeien om alles eruit te gooien. Maar ik ben sterk en laat me dit keer niet verleiden. Of toch ..... kan toch best rustig roeien, dat deed ik in de Hoogstraat toch ook? Mijn 'onrustige ik' is inmiddels een kei geworden in het verzinnen van allerlei redenen waarom ik bepaalde dingen best kan doen.  Maar nee mijn 'verstandige ik'  blijft sterk en ik sla het roeiapparaat over. Maar het nemen van deze verstandige beslissing kost wel heel veel moeite.

De rest van de dag heeft mijn 'verstandige ik' gestreden tegen mijn 'onrustige ik'. Ik wacht met smart op de stilte na de storm. Maar ik weet dat die niet vanzelf zal komen ......

Knorretje, misschien moet ik maar met je mee naar het klooster? Misschien vind ik daar de stilte na de storm. Maar of jij dan ook tot rust komt, is natuurlijk nog maar de vraag :)  


donderdag 15 juli 2010

De GkvdHSlg-contactdag



Vanavond was het weer zover, onze maandelijkse 'gezelligstekamervande-hoogstraatlotgenoten-contactdag'. Een soort theekransje (wordt soms ook wel iets sterkers gedronken) met 3 kamergenootjes uit de Hoogstraat met allemaal een chronische aandoening. Het is heel bijzonder te merken wat een sterke band je in korte tijd opbouwt als je allemaal in hetzelfde schuitje zit. Naast het uitwisselen van ervaringen en goede tips (we weten het allemaal zo goed, vooral voor een ander ;)  ) is het ook gewoon gezellig.


Om jullie te bedanken voor de leuke avond, dit liedje! :D

http://www.divshare.com/download/12012020-dc3

Sing a Song with Tigger! \:D/

Lees verder voor de tekst:

woensdag 14 juli 2010

Een echte Groot!


Sinds een tijdje heb ik een stok. Weet je wel zo'n ding dat oma's gebruiken om steun te vinden bij het lopen. Je hebt ze in verschillende uitvoeringen. Ik heb een opvouwbare. Is handig, dan kan ie in je tas blijven zitten, zodat niemand 'm ziet :))
Ik ben op zoek geweest naar een beetje hip exemplaar. Maar de gebloemde stokken vielen niet echt in de smaak, dus nu heb ik een saaie zwarte (:| Het is een echte omastok; mijn beide oma's hebben ook precies dezelfde. Maar ik heb nu de oplossing gevonden om mijn loopmaatje iets op te fleuren *-:) Ik pimp 'm door er van alles op te tekenen, vooral visjes zijn favoriet.
Op dit moment is m'n stok gepimpt door een ware kunstenaar in spe. Een uniek exemplaar, zijn weinig mensen met een echte 'Groot-stok'. Wie weet wordt ie ooit nog eens veel geld waard? Onthoud deze naam!

dinsdag 13 juli 2010

10 toevallige tips

Vandaag vond ik een mailtje van 'ICM Opleidingen en Trainingen' in mijn mailbox met 'De 10 tips voor Mindfulness leven' als onderwerp. Mijn eerste gedachte was 'Hoe komen ze erbij om dat aan mij te sturen?' Ik heb toch helemaal geen tijd voor al die onzin, heb het hartstikke druk ;) Ik moet toch nog 50 km handbiken, fitnessen, boodschappen doen, werken, m'n blog bijwerken, eten koken, ramen lappen (ik kan zo nog wel even doorgaan). Moet dat, wil ik dat of mag ik dat.......? En dan zou ik ook nog moeten ontspannen tussendoor?

Ik wil jullie de tips niet onthouden, dus bij deze 'De 10 tips voor Mindfulness leven':

maandag 12 juli 2010

De kunst van het loslaten!

Vanmorgen weer even op kantoor geweest. We hadden teamoverleg. In het begin leuk, gezellig: masker op en lekker geinen. Vroeger toen ik nog gewoon werkte was ik van alles op de hoogte maar nu is dat totaal anders (m'n oren zijn net uitgeklapperd). Bij het rondje 'langs de velden' had ik altijd veel te vertellen, maar nu heb ik maar 1 projectje waar ik iets over kan melden. Maar ja voor iemand die eigenlijk 'ziek' is, is dit misschien nog heel wat.
Ik heb super collega's die me aan alle kanten steunen en ook het werk dat ik laat liggen oppakken. Natuurlijk iets om blij mee te zijn. Alleen het gevoel van 'was toch eigenlijk mijn werk & ik had dat project ook kunnen doen' laten me niet los en vallen erg zwaar :(

Het voelt allemaal zo kut! Mijn hoofd wil van alles, maar m'n lichaam werkt niet mee.
Ik wil zoooo graag meer doen, gewoon weer meedraaien, alles oppakken wat op mijn pad komt en eindelijk een keer in mijn nieuwe functie als senior aan de slag. Maar voorlopig zit dat er niet in. Het enige wat ik kan doen, is dat accepteren en loslaten. Alleen die kunst beheers ik nog onvoldoende! X(

Na Altrecht vervolg ik vol frisse moed mijn carriere bij het waterschap. Hopen dat tegen die tijd de waterschappen nog bestaan :)

zondag 11 juli 2010

Oranjekoorts?

De koorts is toegeslagen.

De Deltaweek: zeilwedstrijd?



Dus dit noemen ze wedstrijdzeilen? Nou, Mart je zal vanavond wel heel moe zijn ;)

"Je moet zeilen op de wind van vandaag.
De wind van gisteren helpt je niet vooruit.
De wind van morgen blijft misschien wel uit."

zaterdag 10 juli 2010

Who the fuck is Teigetje!



Teigetje, that's me!
Deze bijnaam stamt uit mijn Hoogstraat tijd. Teigetje is een van de vriendjes van Winnie en een vriendelijke, vrolijke en energieke tijger die goed op z'n staart kan stuiteren. Tsja ..... en af en toe stuiter ik ook alle kanten op.
Knorretje en Stampertje woonden trouwens ook in de Hoogstraat (net als een Piepkonijn ;)
Je komt Teigetje en zijn vriendjes vast vaker tegen op deze blog.

vrijdag 9 juli 2010

Warm in Culemborg


In Culemborg is het vandaag snikheet. Maar niet zo heet dat er niet gefietst kon worden. Scheurend over de Lekdijk zag ik deze koetjes verkoeling zoeken in de Lek.

donderdag 8 juli 2010

Psychosowattus?

Lopen gaat mij niet meer zo gemakkelijk af als vroeger, ik heb een beetje een 'dronkemansgang'. Dit is begonnen na mijn 2e hernia-operatie in mei 2009. In eerste instantie werd gedacht dat zenuwbeschadiging door de operatie de oorzaak was. Sinds maart 2010 weet ik dat dat niet zo is en heb ik de stempel 'functionele loopstoornis' gekregen. Deze stoornis is een zogenaamde lichamelijk onverklaarde klacht. Dit betekent dat er geen medische oorzaak is voor de klachten. De oorzaak ligt in een verstoorde samenwerking tussen lichaam en geest, vandaar de naam psychosomatische klachten. Er is bij mij eigenlijk een soort kortsluiting ontstaan tussen lichaam en geest. Vrij vaag allemaal en lastig te verklaren. Wil je meer weten, lees dan hier verder.

woensdag 7 juli 2010

Afscheid van de Hoogstraat


Vandaag had ik een controle-afspraak met de revalidatie-arts in de Hoogstraat. Was een mooie dag dus ben er lekker op de bike heen gereden (48 km op de teller). Mijn Hoogstraat-dossier is vandaag gesloten! Niet omdat het heel goed gaat maar omdat ik nu elders onder behandeling ben.
'S middags lekker geluncht met Knorretje in Parkzicht. Op dat moment smaakte het broodje tonijn nog goed. Maar toen ik 's avonds kotsmisselijk :-& was en mijn maaginhoud via alle mogelijke wegen probeerde kwijt te raken, had ik er niet meer zo'n trek in. Weet niet of het de tonijn was, of zouden het de emoties zijn die eruit moesten of zouden ze dat bedoeld hebben met 'je moet het laten stromen'? :))

dinsdag 6 juli 2010

The Naked Truth



De harde waarheid begint nu door te dringen. Natuurlijk is het positief dat er perspectief is op een behandeling in Altrecht. Maar dit confronteert me wel weer vet met de waarheid, die ik stiekem toch weer een beetje had weggestopt ('ik loop toch alleen een beetje slecht'). Er is echt wel iets aan de hand, nog een behandeling van een half jaar, een superzware tijd waar ik keihard met mezelf geconfronteerd ga worden en natuurlijk het lange wachten. Het 'normale' leventje waar ik al jaren naar verlang, laat nog zeker een jaar op zich wachten. Mijn emoties vliegen op dit moment alle kanten op, en ja wat gaan Teigetjes dan doen: lekker stuiteren (goed voor de handbike-teller).

maandag 5 juli 2010

Al terecht?


Vandaag konden we al bij Altrecht Psychosomatiek terecht, 2 weken eerder dan gepland! Altrecht is gespecialiseerd in de behandeling van psychosomatische klachten.
We hebben in Zeist een goed gesprek gehad met een psycholoog (hij wist me zelfs te 'ontmaskeren' :(). Duidelijk werd dat ik waarschijnlijk wel in aanmerking kom voor behandeling. In 1e instantie wordt gedacht aan een behandeling van 3 dagen per week gedurende 6 maanden. Je komt hier niet zomaar voor in aanmerking: eerst nog een 2e gesprek en een uitgebreide psychologische & psychiatrische screening. Als Altrecht dan nog steeds het juiste adres blijkt, volgt nog een observatieperiode van 4 weken en dan pas kom je op een wachtlijst. Op dit moment is de wachttijd -schrik niet!- 6 maanden.
Ben blij dat ze mijn klachten serieus nemen en er weer perspectief is voor behandeling, maar de weg is nog lang!

vrijdag 2 juli 2010

The story so far!


25 maart 2008. Deze datum staat in mijn geheugen gegrift. Het begin van dat wat een mooi zeilseizoen had moeten worden en de Aquaholic lag 1 dag te water. Nog even snel wat opmeten aan het voorlijk van het grootzeil en dan verder met tuigen. Even snel een meetlintje in de schuur pakken (Les 1. DOE NOOIT IETS EVEN SNEL, MAAR DOE HET MET AANDACHT!). En toen knak in m'n rug, nog een paar passen lopen en toen was het fouteboel. Stond helemaal krom en kon geen stap meer verzetten.

donderdag 1 juli 2010

Marjoke gaat bloggen


In juli 2010 ben ik begonnen met bloggen. Als tijdverdrijf voor mijn creatieve geest en om mijn gedachten en ervaringen te delen. De tijd zal leren hoe lang ik het ga volhouden.