Vakantie weer voorbij

We zijn alweer bijna een week thuis na 3 weken vakantie op de Aquaholic. De vakantie was geslaagd. We hadden niet het beste weer, maar dat mocht de pret niet drukken. Vanwege het weer en de wind zijn we niet zover gekomen, maar ook dat geeft niet (of eigenlijk toch wel?). We zijn op de Oosterschelde, Haringvliet, Spui, Nieuwe Waterweg, Noordzee, Wadden (Texel en Vlieland), IJsselmeer, Markermeer en via de staande mastroute door Haarlem weer terug naar het zuiden. We hebben lekker en ook sportief kunnen zeilen (filmpje zal ik nog posten).
Het was fijn om even weg te zijn. Geen lastige therapieen en niet heel sterk het gevoel ziek/beperkt te zijn. Natuurlijk waren er beperkingen, maar toch overheerste het gevoel van vrijheid. Op zich ging het goed op de boot, ben maar 1x gevallen met een flinke blauwe plek als gevolg en heb mijn zwemvest niet nodig gehad. Het doel om mijn reserve aan rust aan te vullen, is  niet echt gelukt. Het ´leven´ op de boot vergt toch wel veel energie en kon niet voldoende bijtanken. Ook op de boot ben ik vroeg en verward naar bed gegaan, maar was wel iets later wakker dan thuis. Maar voor iemand die vakantie heeft, was het nog steeds wel erg vroeg. Ook overdag lukte het niet altijd om te rusten, of de boot ging te schuin, was teveel herrie of we voeren met een harde klap aan de grond. Ik heb voor 't eerst in 2 jaar weer eens de rust gevonden om een boek (zelfs 2!) te lezen.
Al met al was het geslaagd ..... maar dan nu weer thuis ..... en dat valt tegen. Loop hier weer tegen beperkingen aan. Heb bijvoorbeeld al een aantal keer de opmerking gehoord: 'zo vakantie voorbij en dan weer aan het werk'. Ze moesten eens weten hoe graag ik weer zou willen werken. Ik vul de dagen nu maar weer met handbiken, creatief knutselen, rommelen in de tuin en af en toe een therapietje. Dinsdag was mijn PIT'ster weer hier en die bezorgde mij meteen een hoop irritatie. Voor mijn vakantie was er overleg tussen al mijn behandelaren en hier waren afspraken gemaakt over hoe om te gaan met mijn rare loopje. De PIT'ster vind dat ik oefeningen moet doen om goed te lopen maar mijn fysio is daar helemaal niet voor en dat heeft ze tijdens het overleg ook heel duidelijk aangegeven. Maar blijkbaar niet duidelijk genoeg, want de PIT'ster was het voor het gemak vergeten. Later bleek dat ze het er niet mee eens is en het daardoor is vergeten. Lekker is dat! Ik kan helemaal niet met die tegenstrijdige geluiden overweg. Dat was dus weer een lekker begin.

Verder zit ik weer elke dag op de handbike, lekker even wegvluchten van alles en vooral met dit mooie weer is het heerlijk. Moet nog steeds wel leren om het niet obsessief te doen en ook rust en tijd te nemen om stil te staan bij mezelf en mijn lijf. Dat is nog steeds het allermoeilijkste. Ik realiseer dat ik de laatste tijd niet zoveel heb geschreven hoe nu alles gaat en hoe ik me voel. Maar ik heb het voornemen om vanaf nu weer wat frequenter te bloggen (maar natuurlijk ook weer niet obsessief :)  Benieuwd of dat gaat lukken?