Mind Full of Mindful?

Mindfulness? Een hype, modegrill of werkt het echt? Veldhuis en Kemper hebben er zelfs een liedje aan gewijd (zie link):

Hier lig ik dan op mijn matras

In mijn eigen meditatieklas

Ik hijg en puf en adem mee

Want zo kom ik in het hier en nu

Is het idee

Gelet op het aantal zelfhulpboeken lijkt tegenwoordig iedereen aan mindfulness te doen. Mindfulness voor moeders, mindfulness voor kinderen, mindfulness op het werk en mindfulness voor dummies. Maar wat is mindfulness dan eigenlijk en waarom blog ik erover? Het woord komt in de hele Dikke van Dale niet voor, maar Wikipedia zegt het volgende erover:

Mindfulness of achtzaamheid is een uitdrukking die afkomstig is uit het angelsaksich taalgebruik, waarvan de oorsprong in het boeddhisme ligt.  Het wordt al duizenden jaren toegepast door aanhangers van allerlei vormen van boeddhisme. Het bestaat uit meditatie en overdenkingen.
Mindfulness verwijst naar:

• een vorm van meditatie waarin men zich op een niet-reactieve manier bewust is van de fysieke en geestelijke sensaties en situaties van het moment ("Een zachtmoedige relatie aangaan met wat er zich nu aanbiedt"): bewuste aandacht.
• een levenshouding die zich kenmerkt door acceptatie van onvermijdelijke negatieve en positieve ervaringen: aanvaarding.
• juiste indachtigheid of bewustzijn in de Boeddhistische leer.

Door mindfulness te beoefenen wordt het mogelijk de werkelijkheid te aanvaarden en bewust aandacht te geven aan jezelf en alles om je heen. Leven in het moment, in het hier en nu. Door het bewustworden en loslaten van automatismen en oordelen, is het mogelijk innerlijke kalmte en rust te bereiken.

Wat heb ik met mindfulness?
In Revalidatiecentrum de Hoogstraat maakte ik ervoor het eerst kennis met mindfulness. Aandachtstraining heette het daar. Met z'n allen op een matje op de grond en luisteren naar de woorden van de therapeut. Ik vond het toen maar allemaal vaag en zweverig gedoe. Hoe kan je nou met je aandacht naar je voet en nog gekker hoe kan je nou toch naar je benen toe ademen? In die tijd was ik vooral bezig met de vraag naar welke grote teen ik mijn aandacht moest richten.  De rechter of de linker .... of nee toch maar de rechter. Inmiddels waren we in de oefening met onze aandacht al bij de bovenbenen en ik lag nog te neuzelen over mijn tenen. Later in de Hoogstraat heb ik wel ervaren dat mindfulness wel degelijk iets met me doet. Ik werd me veel bewuster van bijvoorbeeld de moeheid die ik voel en het wegstopte verdriet.

Inmiddels zijn we een paar jaar verder .... en ook weer wat wijzer. En nu doe ik bij de psycholoog weer aan mindfulness. Zittend op een stoel of liggend op een matje maak ik contact met mijn lichaam en voel wat er allemaal gebeurt. Dit bezorgt me direct een krampaanval en mijn ademhaling stokt. Ook komt er heel veel verdriet naar voren, verdriet over alles wat ik ben verloren. De kunst is om de lichamelijke reacties niet te veroordelen. Ze mogen er ook gewoon zijn. Maar dat is moeilijk want eigenlijk vind ik gewoon dat mijn lijf normaal moet doen. Tsja en door die gedachte wordt de reactie alleen maar weer erger. Als huiswerk heb ik meegekregen dat ik 3x per dag een oefening moet doen. Dit doe ik met behulp van ingesproken oefeningen. Bijvoorbeeld met de bodyscan. Mocht je het ook eens willen proberen, luister dan het volgende mp3tje: bodyscan