Niet benutbaar??

Je zal het maar hebben! De stempel 'niet benutbaar' ofwel 'volledig arbeidsongeschikt'. Sinds vanmorgen heb ik deze stempel.

Na 2,5 jaar ziekte moest ik vanmorgen voor het eerst naar het UWV voor een keuring. Mart was mee om geestelijk bij te staan en ervoor te zorgen dat ik niet te veel bagatelliseer. De arts was erg begripvol en stelde mijn psychosomatische klachten verder gelukkig niet ter discussie. Hij was eigenlijk vrij snel met zijn conclusie dat ik voorlopig niet benutbaar ben. Met name omdat ik nog onder behandeling ben. Moet dus volgend jaar maar weer eens terugkomen voor een herkeuring.

De arts, een Aziatisch type, was erg geïnteresseerd in mijn conversiestoornis. Hij was ook erg spiritueel en filosofisch aangelegd. Hij had heel snel door hoe in elkaar steek en waar ik aan moet werken. Hij omschreef me als een 'smeulende vulkaan, die soms tot uitbarsting komt, met daaromheen een sociaal wenselijk masker'. Hij wist me ook behoorlijk te raken met zijn uitspraken. Op een gegeven moment begon hij erg op me in te praten door zijn visie te geven. Kreten als: jezelf veranderen, woede verwerken, loslaten, overgeven, innerlijke weerstand, authentiek worden, lichaam en geest op 1 lijn brengen, achterliggende angsten aanpakken, oorzaken achterhalen. Hij draafde hier echt in door en speelde erg in op mijn gevoel. Ik werd steeds stiller. Ik dacht nog 'en nu kappen', maar vertoonde sociaal wenselijk gedrag door hem uit te laten praten en dacht 'ik laat het wel langs me heen gaan'. Maar dat laatste lukte dus duidelijk niet en alles kwam keihard binnen. Martin deed nog een dappere poging om me bij de les te krijgen, maar ook dat kwam niet door. Het leek of hij probeerde hoe ver ie kon gaan en wat dat voor effect op mij had. Het had effect, ik ging daar weg met het gevoel dat de vulkaan op uitbarsten stond en de lava uit m'n oren zou spuiten. Kortom hij was flink over mijn grenzen gegaan en dat was weer een goede les voor mij. Zeg wat je voelt! 

Ik wist natuurlijk dat de stempel arbeidsongeschikt er aan zat te komen. Het is op dit moment ook het beste voor mij. De rust die deze boodschap me zal gaan brengen, is er nu nog niet. Het gevoel van falen en nutteloos zijn, overheerst nog. Maar gelukkig weet ik ook het antwoord op de vraag: Hoe kom je er weer vanaf? Of door fietsen in de regen, spoelt de stempel vanzelf eraf of door me volledig te richten op de behandeling in Altrecht. Het resultaat van de herkeuring volgend jaar zal dan heel anders uitpakken!