Sinds vanmorgen weet ik ook dat ik een Tikkel ben. Sterk en hard van buiten en een zachte kwetsbare binnenkant. Dit kregen we terug vanmorgen bij het gesprek met de psychologe van Altrecht.
Grappig, eigenlijk net als Teigetje. Stoer en sterk met een heel klein hartje.
Omdat de tegenstelling tussen de buiten- en binnenkant groot is, kan dit nog flink gaan botsen. Dit is ook een van de redenen om me klinisch te observeren. Ik ben dan in goede handen en er is altijd hulp en het servies thuis kan dan gewoon heel blijven :)
Als je het allemaal zo aan hoort wat er allemaal met me kan gaan gebeuren, dan zou je bijna thuis blijven. Paniekaanvallen, huilbuien, vervreemding, depressief, wantrouwend, concentratieproblemen, ......; daar kan ik allemaal last van krijgen. Je zal het maar hebben! Ook de tip 'neem maar vooral veel tissues mee', zegt genoeg. ..... Er is me op het hart gedrukt om alles wat ik ervaar bespreekbaar te maken. Ook moet Martin een oogje in het zeil houden of ik niet echt gek ga doen. Dus als mochten jullie iets aan me merken - dat ik bijvoorbeeld opeens over auto's ofzo ga bloggen- geef dan ook even een seintje.
De theorie die ze in Altrecht hebben over mijn conversieklachten is dat ik altijd een (overlevings)strategie heb gehad van gewoon doorbikkelen, tandje erbij en dan kan je de hele wereld aan. Deze strategie is nu uitgeput. Mijn lichaam was het zat op deze manier en die heeft dat duidelijk gemaakt door het lopen te verstoren. Mijn lichaam heeft eigenlijk tegen m'n hoofd gezegd: 'Bekijk jij het maar lekker, ik doe hier niet meer mee'. Heel verstandig eigenlijk! De sleutel zit er dus in om een andere strategie aan te leren die op lange termijn effectiever zal zijn. Dit betekent veranderen en daartegen is weerstand. Dus is makkelijker gezegd dan gedaan.
De zoektocht naar eventuele verdrongen trauma's is nu ook voorgoed geparkeerd. Die zijn er gewoon niet en liggen ook niet ten grondslag aan de conversie. Dus pa en ma jullie kunnen opgelicht ademhalen -gelukkig geen trauma van haren wassen in een emmer (ikke tenminste niet :)) Ook ben ik niet ernstig psychisch gestoord, wel een beetje prettig gestoord. Heb wat dwangmatige trekjes en ben ook geneigd om dingen te negeren. Weet echt niet waar ze 't over hebben ;)
De komende 4 weken zijn vooral gericht op het contact maken met mijn lichaam: wat voel ik eigenlijk allemaal fysiek, maar ook welke emoties zitten waar. Praktisch weet ik nog weinig, alleen dat ik er om 11:15 moet zijn, te eten krijg en slaap in een eenvoudige hotelkamer. De rest merk ik vanzelf. Verder word ik de hele dag door geobserveerd, ook tijdens de koffie en het socializen. Ik heb nog geen blog-verbod, maar Big Brother is watching, dus wie weet ....!
Jij niet, maar ikke wel. :) (alleen voor ingewijden)
BeantwoordenVerwijderenJa dat is het leuke. Niemand die snapt waar het over gaat, behalve wij! Maar als je erover wilt praten ......
BeantwoordenVerwijderenWie stuitert daar door het Honderd zeister Bunderbos?
BeantwoordenVerwijderenHet is Teigetje.
Hij zingt er een liedje bij:
Het goede van mij is dat ik Teigetje ben.
Ik ben het allerbeste Teigetje dat ik ken.
Zo goed als ik, is er maar één en dat ben ik …. en ik alleen.'
Heel Veel Sterkte De Komende Weken.
Afz John Daalmeijer
Hey Johnny Boy, leuk wat van je te lezen. Ik zal hard stuiteren en hard zingen in het Zeister eikenbos. Misschien dat je me dan nog hoort als je aan de wandel bent.
BeantwoordenVerwijderen