/> Je zal het maar hebben!: Hersenen geschud!

Over mij

Mijn foto
'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.

zondag 6 februari 2011

Hersenen geschud!

Dat Teigetje zijn lijf goed kan schudden dat is bekend, maar dat zijn hersenen ook schudden is nieuw.

Zondag vol goede moed samen met mijn fiets op naar Zeist. Het was nog een hele toer om de fiets uit de bus te krijgen maar uiteindelijk stond ie in de gang. Voordat ik het door had was 1 van de verpleegsters ermee aan de haal en heeft hem opgeborgen in de bergruimte. Ik mag hem er niet zelf uithalen maar moet dat vragen aan de verpleging (tjsa, ze proberen me het fenomeen van hulp vragen aan te leren).
Maandagochtend heb ik even gefietst op het terrein, want ik mag niet ver weg. Dat haal ik uit ook niet in m'n hoofd want ik voelde wel dat het niet zo lekker ging. In totaal 1,2 km. Helemaal niks dus, en dat gaf wel wat frustratie. Maar aan de andere kant was het gevoel van vrijheid wel fijn. Bij terugkomst waren de tremoren wel heftiger, dus ik heb het vermoeden dat dit voorlopig wel eens het laatste tochtje kon zijn geweest. Maar dat heb ik nog niet definitief gehoord.
Teigetje voelde zich de hele dag al een beetje opgefokt maar aan de andere kant ook weer wat uitgeput. 's Middags was het tijd om weer eens een 'stunt' uit te halen. Na de koffie om 4 uur ging ik alleen naar mijn kamertje en wat er toen gebeurde weet ik niet goed meer. Ik zag zwarte vlekken en vervolgens werd ik wakker op de vloer. Gelukkig heb ik een extra noodbel op mijn kamer dus daar kon ik net naar toe kruipen. Voor de verpleging was het even schrikken me op de vloer aan te treffen, maar die hebben me met wat stunt en vliegwerk in bed gekregen. Daar begon weer lekker een krampaanval. Ik had een flinke buil op de zijkant van mijn hoofd, een zeer voorhoofd en een misselijk gevoel. De rest van de dag in bed doorgebracht met een coldpack op m'n kop. Lekker slapen was er niet bij want de dokter had een wekadvies gegeven, dus moest om het uur worden wakker gemaakt. Daarnaast moest verschillende keren bloeddruk en pols worden gemeten.
De volgende dag helemaal neurologisch nagekeken door de arts. Conclusie een lichte hersenschudding (was ook weer een opluchting, ik heb toch nog hersenen want af en toe voelt het meer alsof m'n hoofd vol zit met watten :) Veel rust nemen, weinig prikkels, geen tv, niet gamen, geen beeldscherm etc. De dagen erna heb ik heel veel geslapen, veel hoofdpijn gehad, misselijk en spugen. Ik heb veel hulp nodig gehad en dat valt nog steeds niet mee, ook verschillende keren in de rolstoel gezeten omdat ik te zwak was om op mijn benen te staan.

Donderdag had ik voor het eerst fysio en had daar erg naar uitgekeken. Hoopte dat ik daar wat zou leren om me beter te kunnen ontspannen. Helaas, dat viel tegen. De fysio kende mij alleen uit de wandelgangen dus we begonnen zoals gebruikelijk met een gesprekje. Dit kwam al snel op pijnlijke onderwerpen uit, waarop mijn lichaam direct reageert. Vooral het onderwerp 'zelfstandigheid' (of eigenlijk geen zelfstandigheid) deed de das om en zorgde voor een forse aanval. De fysio heeft me terug naar mijn kamer gerold en daar heb ik er alles uitgeschud en ook flink gejankt. Was een vette tegenvaller dat ook dit weer zou moest aflopen en ik zag de lichtpuntjes in de verte even niet meer. De conversie-aanval vraagt fysiek veel van mijn lichaam en werkt ook niet gunstig op de hersenschuddingklachten. Volede me dus flink beroerd. Heb van 11 uur tot 20 uur in bed gelegen en ben er toen even met de rolstoel uitgeweest om toch nog even wat andere mensen te zien.

Sinds donderdag heb ik weer andere medicatie. Heb nu een flinke dosis diazepam waarmee ze hopen mijn lichaam rustig te krijgen en ook nog een ander tabletje voor het slapen en dat ook eetlust opwekt. De arts maakt zich zorgen en terecht. Ik word steeds zwakker, verbruik veel energie, eet weinig, val af, drink weinig en spuug. Ik moet nu alles wat ik drink (minimaal 1 glas per uur) en uitplas en uitspuug registreren. De verpleegster had daar een heel systeem voor bedacht met po en maatbeker, maar gelukkig mag het nu iets globaler en hoef ik het niet op de milliliter te meten.

Vrijdag thuisgekomen voelde ik me weer beroerd en kon weer niet alles binnenhouden. Maar 's avonds begon het pas echt erg te worden, het was goed dat ik een flinke teil had. Ook zaterdag was ik hondsberoerd en superzwak en kwamen er weer liters vocht uit. We begonnen ons toch ook wel een beetje zorgen te maken, vooral Mart. In de middag ben ik begonnen met cola drinken en dat is er gelukkig ingebleven en geeft ook wat energie. Vandaag gaat het beter al het vocht blijft binnen en komt er via de normale weg uit.
Mart heeft al zijn afspraken dit weekend gecancelled om voor mij te kunnen zorgen. Hij heeft ook het hele huishouden gedaan, thanxxx lieverd.

Volgende week ga ik hopelijk iets positiefs schrijven!

4 opmerkingen:

  1. Hey lieverd,
    Wat is zo'n blog toch makkelijk.
    Zat er net aan te denken om even te bellen hoe het vandaag met je gaat. Hoeft nu niet meer, ik laat je lekker met rust.
    Een opluchting om te lezen dat vandaag het vocht er via de goede opening uitkomt.
    Veel liefs en sterkte de komende week.
    Geef die stoere vent van je nog maar eens een lekkere knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi meid, ook zo'n hersenschudding moet je niet onderschatten! Fijn dat Martin even goed voor je kon zorgen. Hopelijk kom je deze week verder tot rust en gaat het eten en drinken beter. Rustig afwachten tot je hersens weer op de juiste plek zitten!!! Zet 'm op.

    Debby

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hey marjoke

    maak je me nauw weer klaar hopelijk komt dat ook wel weer goed. ben gisteren zelf ook gevallen.achter over ben er weer knapper van geworden succes verder.
    gr. marco.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey Marco, leuk iets van je te horen. Mijn hersenen zitten inmiddels weer aardig op z'n plek. En jij nog knapper geworden .... dat is toch haast onmogelijk! Was je een wheely aan het oefenen? Veel succes thuis. Gr. Marjoke

    BeantwoordenVerwijderen