Psychosowattus?

Lopen gaat mij niet meer zo gemakkelijk af als vroeger, ik heb een beetje een 'dronkemansgang'. Dit is begonnen na mijn 2e hernia-operatie in mei 2009. In eerste instantie werd gedacht dat zenuwbeschadiging door de operatie de oorzaak was. Sinds maart 2010 weet ik dat dat niet zo is en heb ik de stempel 'functionele loopstoornis' gekregen. Deze stoornis is een zogenaamde lichamelijk onverklaarde klacht. Dit betekent dat er geen medische oorzaak is voor de klachten. De oorzaak ligt in een verstoorde samenwerking tussen lichaam en geest, vandaar de naam psychosomatische klachten. Er is bij mij eigenlijk een soort kortsluiting ontstaan tussen lichaam en geest. Vrij vaag allemaal en lastig te verklaren. Wil je meer weten, lees dan hier verder.

Uitleg dissociatiemodel aan de hand van figuur:

Bij het handelen kan er onderscheid gemaakt worden tussen expliciete en impliciete
processen. Van de expliciete informatieprocessen is elke cliënt zich bewust en deze
vinden dan ook vrijwillig plaats. De impliciete informatieprocessen verlopen
automatisch en onbewust.
(1) Lichaamssignalen die ontstaan als gevolg van stressvolle situaties of een
ingrijpende gebeurtenis worden volledig of gedeeltelijk genegeerd. Hiermee
probeert de cliënt een confrontatie met die traumatische of stressvolle situatie
te vermijden.
(2) Het lichaam wordt hierdoor meer belast dan dat het lichaam aankan, waardoor
de belasting dus groter is dan de belastbaarheid.
(3) Bij grote overbelasting vermindert of verdwijnt het contact met het lichaam.
(4) In plaats van aandacht te besteden aan zijn lichaamssignalen blijft de cliënt op
dezelfde manier handelen, waardoor uiteindelijk controleverlies optreedt over
de besturing van het lichaam.
Er is sprake van een vicieuze cirkel, waarbij uiteindelijk dissociatie optreedt tussen
de expliciete en impliciete informatieprocessen, waarbij de expliciete
informatieprocessen falen. De aansturing van de beweging is intact, maar de
bewuste bewegingscontrole is verstoord. De binnenkomende stimuli worden welverwerkt, maar op een lager en onbewust niveau. Hierdoor is het mogelijk dat
bijvoorbeeld een cliënt met een conversieve blindheid door een gang loopt met
rolstoelen, zonder dat hij zich stoot of kan bij een conversiecliënt met een
verlamming een normale spierspanning worden gemeten. Met behulp van het
dissociatiemodel kunnen dan ook de karakteristieke tegenstrijdigheden in het
gedrag van een cliënt met een conversiestoornis verklaard worden. (Moene en
Rümke, 2004)
Dissociatie wordt dan ook vaak gezien als een soort beschermingsmechanisme van
het lichaam. (Harvard Mental Health Letter, 2005)