/> Je zal het maar hebben!: The story so far!

Over mij

Mijn foto
'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.

vrijdag 2 juli 2010

The story so far!


25 maart 2008. Deze datum staat in mijn geheugen gegrift. Het begin van dat wat een mooi zeilseizoen had moeten worden en de Aquaholic lag 1 dag te water. Nog even snel wat opmeten aan het voorlijk van het grootzeil en dan verder met tuigen. Even snel een meetlintje in de schuur pakken (Les 1. DOE NOOIT IETS EVEN SNEL, MAAR DOE HET MET AANDACHT!). En toen knak in m'n rug, nog een paar passen lopen en toen was het fouteboel. Stond helemaal krom en kon geen stap meer verzetten.

Met heel veel moeite ben ik uiteindelijk op de bank bij m'n ouders beland om daar een paar dagen lang niet meer van af te komen. Was behoorlijk ongemakkelijk. Positief als ik ben (of was?) dacht ik aan spit en dat het met een weekje rust wel beter zou gaan. Helaas pakte dat heel anders uit.
Nu zijn we inmiddels 2 hernia's, 2 operaties en 2,5 jaar verder en gaat het nog niet echt perfect. Na de 2e operatie in mei 2009 kreeg ik plotseling problemen met lopen. Zwabberende benen die niet helemaal doen wat je wilt, lijkt op zoals je loopt nadat je net een paar flessen rosé naar binnen hebt gewerkt.

Maar ook dit zou wel weer goed komen! Vanaf november 2009 ben ik een half jaar gaan revalideren in de Hoogstraat in Utrecht. Had hier hele hoge verwachtingen van. Was een heftige en intensieve periode waarin ik mezelf goed heb leren kennen. Ondanks superdeskundige begeleiding heb ik mijn uiteindelijke doel om weer goed te kunnen lopen hier niet bereikt. Weer wat onderzoekjes verder, blijkt nu dat ik een functionele loopstoornis blijk te hebben. Ook hier kan je van af komen maar dit zal niet vanzelf gaan. Hoe het wel gaat kan je verder lezen in mijn blog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten